[dropcap_large]G[/dropcap_large]dy biorę prysznic, lubię czuć komfort. Czy daje mi to jedwabisty mus Nivea Silk Mousse o zapachu rabarbaru i maliny? I tak, i nie. Poznajcie moją opinię oraz zalety i wady tego kosmetyku. Czy warto sięgnąć po niego z półki w drogerii?

Mus, pianka, chmurka?

Preparat określany jest jako jedwabisty mus. Z tym pierwszym mogę się zgodzić – jest niezwykle aksamitny w dotyku. Jednak jest to dość delikatna chmurka, nie jakaś gęsta pianka. Kiedy naniesiemy ją na skórę i na niej rozprowadzimy, biały mus szybko znika – ekspresowo się wchłania. Mimo wszystko, dobrze się spłukuje wodą. Dodatkowo dzięki tej właściwości, kosmetyk nie przesusza naskórka! Zwykle specyfiki pod prysznic z zawartością detergentów powodują szybką utratę wody ze skóry – wymaga wtedy ona błyskawicznego nawilżenia. Jednak w przypadku używania jedwabistego musu Nivea nie zauważam tej tendencji, pomimo SLES w składzie. Skóra po jego użyciu nie jest przesuszona i ściągnięta – za to gładka, miła w dotyku. Czy to czyni ten kosmetyk wartym zakupu?

Owocowy aromat?

Po tym preparacie spodziewałam się boskiego owocowego zapachu. Takiego, który będzie mi się kojarzył z wiosenną świeżością syropu malinowo-rabarbarowego. Niestety mocno się zawiodłam. Woń jest sztuczna, drażniąca i świdrująca w nosie. Czuć okropną syntetyczność. Nijak nie przypomina ona aromatu rabarbaru i maliny. Owszem, jest słodka, trochę na wzór owocowej symfonii, lecz nienaturalna.

Zapach podczas prysznica może drażnić nozdrza. Może, bo każdy ma inny gust i może akurat Tobie ta woń przypadnie do gustu. Ja ją jednak utożsamiam z bardzo kiepskiej jakości perfumami ociekającymi sztucznością aldehydów.

Co w składzie piszczy?

Jak wspomniałam wyżej, po użyciu musu do mycia ciała Nivea Mousse Rabarbar i malina skóra staje się rzeczywiście jedwabiście gładka i miła w dotyku, pomimo obecności SLES. W składzie znajduje się także Disodium Laureth Sulfosuccinate. Ta substancja posiada podobne właściwości, co SLES – jest detergentem, lecz nieco łagodniejszym. Obok składników myjących, w spisie INCI znajdziemy również glicerynę oraz zhydrolizowany jedwab. Prawdopodobnie to one łagodzą działanie detergentów i czynią naskórek aksamitnym.

Pomimo tego, że pianka nie przesusza naskórka, a wręcz sprawia, że ten staje się gładki, zalecam po każdym oczyszczaniu ciała używanie balsamu. Dlaczego? By substancjami nawilżającymi złagodzić działanie detergentów podczas kąpieli. Sama gliceryna w składzie jedwabistego musu Nivea Silk Mousse Rabarbar i malina nie wystarczy, by zadbać o tkankę skórną.

Na plus zasługuje dobra wydajność kosmetyku. Do zastosowania na wybraną partię ciała wystarczy jedno naciśnięcie aplikatora – płyn momentalnie przemienia się w aksamitną piankę (resztka specyfiku pozostaje na aplikatorze, pod nakrętką). Specyfik dobrze oczyszcza naskórek z zanieczyszczeń i pozostałości po innych preparatach.

Jak widzicie, skład to „bogactwo” syntetycznych ingrediencji, które zwykle podrażniają podatny naskórek. Naszpikowany jest mnóstwem substancji zapachowych. Dlatego jeśli masz bardzo wrażliwą skórę, mus Nivea Rabarbar i malina może ją podrażnić (ale nie musi!). Dlatego ostrożnie przy skórze atopowej i bardzo wrażliwej!

Ja nie mam tego problemu, stąd nie reaguję na ten kosmetyk. Ale czy kupiłabym go ponownie? Nie. Przede wszystkim ze względu na jego sztuczny aromat.

Zalety:

• dobrze oczyszcza
• przyjemna forma aksamitnej pianki
• dobrze się rozprowadza i spłukuje
• nie przesusza i nie ściąga naskórka
• czyni skórę gładką po prysznicu
• wysoka wydajność
• ładne opakowanie
• cena – ze względu na dobrą wydajność

Wady:

• zapach – okropnie sztuczny, nieprzypominający maliny i rabarbaru
• może podrażniać i uczulać (na mnie nie podziałał alergizująco i nie podrażnił mojej skóry)

Pojemność: 200 ml

Cena: ok. 13 zł

Moja ocena: 3,5/5

Ciekawi mnie, jak działają inne jedwabiste musy Nivea z tej serii. Używaliście jakiegoś z nich? Podzielacie moją opinię?

XO Dżo